Άνανδρη επίθεση των ΜΑΤ με μάρμαρο (!) στην Αλεξάνδρα Τράγκα

ΑΠΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ BLOGGERS
 KYΡΙΕ Κοκκαλάκη ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ AΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΊΤΕ ΕΙΧΑΤΕ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΔΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Ο Κοκκαλάκης ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ TA MAT που δέρνουν δημοσιογράφους-

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤAI ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΟ CONTRA CHANNEL(ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ) ΣΤΙΣ 8 ΖΩΝΤΑΝΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΝΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΧΤΥΠΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ BLOGGERS KΑΙ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ κατάλαβαν οτι όλα πάνε διεθνώς πρώτο θέμα σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ πλην Ελλάδας http://roarmag.org/2011/10/violent-clashes-during-general-strike-in-athens-in-pictures/ έριξαν μπουνιές σε άοπλες δημοσιογράφους χωρίς διάκριση Ελλάδα η διεθνή Η Τατιάνα Μπόλαρη έφαγε μπουνιά και έχασε δόντια Συνελήφθη ο αστυνομικός που έβρισε και χτύπησε την φωτορεπόρτερ που προσπαθούσε να κάνει απλά την δουλειά της, χθες στο Σύνταγμα. ΕΛΠΙΔΑ σου να πεις δημόσια ΠΟΙΟΙ σας διέταξαν να χτυπάτε τους πολίτες! τώρα αρχίσαμε.. Ήταν τόση η μανία των δυνάμεων των ΜΑΤ χθες, που δεν γλίτωσε ούτε ο γνωστός σε όλους μας, Λουκάνικος… χτύπησαν ακόμα και την συντάκτρια μας blogger και δημοσιογράφο Αλεξανδρα Τραγκα οι άνανδροι ΜΑΤΑΤΖΗΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΞΕ ΜΑΡΜΑΡΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΕΓΡΑΦΕ ΜΕ ΚΑΜΕΡΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ γράφει στην σελίδα της στο facebook Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΗΣ ΣΤΟ CONTRA CHANNEL ΓΡΑΦΕΙ Χθές 5 Οκτωμβρίου 2011 ένας εκ της ομάδας των ΜΑΤ πέταξε ένα κομμάτι μάρμαρο στο κεφάλι της κ. Τράγκα. Με αίματα στα χέρια και το κεφάλι τη μετέφερα στους γιατρούς του Συντάγματος οι οποίοι της παρείχαν τις πρώτες βοήθειες. Οι γιατροί (η Αλεξάνδρα ήταν σε κατάσταση σοκ) μου είπαν να μην την ακούσω και να την μεταφέρω το συντομότερο στον Ερυθρό Σταυρό.
Μόλις ηρέμησε λίγο από το σοκ τη μετέφερα με το ΙΧ μου στο νοσοκομείο αφού πρώτα ενημέρωσα την οικογένειά της. Της έραψαν το τραύμα (στην κορυφή της κεφαλής) χωρίς αναισθητικό και την πήγα για ακτινογραφίες. Αφού πέρασε και από νευροχειρούργο και ορθοπεδικό (από τον κραδασμό της πρόσκρουσης επηρεάστηκε ελαφρώς και ο αυχένας) την πήγα στο σπίτι της όπου και αναρρώνει. Νιώθω τιμή που έχω συμπαρουσιάστρια μια τέτοια αγωνίστρια. Μια αγωνίστρια που ούτε δάκρυσε όταν την έραβαν χωρίς αναισθητικό. Την χλεύασαν, την εξευτέλισαν, της έριξαν κεζάπι, της άνοιξαν το κεφάλι και αυτή αγωνίζεται στο πλευρό μου για την πραγματική, αδέσμευτη ενημέρωση. Διαθέτουμε φωτογραφίες και βίντεο με τα πρόσωπα των υπαιτίων. Δεν θα το αφήσω έτσι. Θα δώσω τη μέγιστη δημοσιότητα μέσω της εκπομπής και μέσω του διαδικτύου. Ζήτησα γνωμάτευση από το νοσοκομείο. Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν. Ένα πρότυπο Έλληνίδας δημοσιογράφου που μάχεται για την αλήθεια. Πρόσφατα μας "έκοψαν" την εκπομπή της Πέμπτης και μετέφεραν την εκπομπή της Τρίτης στις 12.00 τη νύχτα οδηγώντας ουσιαστικά στον οικονομικό θάνατο την εκπομπή. Ζητήσαμε ακρόαση από τον Real FM για να κάνουμε αφιλοκερδώς 1 ώρα εκπομπή την εβδομάδα με τον ίδιο τίτλο "επανάσταση" για τα νέα των κινημάτων. Η συνάντηση δεν έγινε ποτέ. Δεν το βάζουμε κάτω. Αγωνιζόμαστε εδώ και 2 χρόνια. Από Blogs, κινήματα, δρόμους, πλατείες. Αυτό που μας κρατάει "ζωντανούς" είναι πλέον η μεγάλη αγάπη του κόσμου. Μας χαιρετάτε στο δρόμο, κορνάρετε με τα αυτοκίνητα. Φωνάζετε να συνεχίσουμε. Σας υποσχόμαστε ότι από οποιοδήποτε μετερίζι θα το κάνουμε. Περαστικά Αλεξάνδρα και μεγάλη μου τιμή που σε έχω δίπλα μου στον αγώνα. Παπατόλης Θωμάς ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ ΟΠΟΥ ΠΑΛΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΧΟΣ Μπροστά στο σύμβολο, το αιώνιο σύμβολο... Πίνδος, Κορυτσά, Καλπάκι, Χειμάρα, τα μάτια λαμπυρίζουν, οι ψυχές ορθώνονται, πλαταίνουν έτοιμες να αγγίξουν τον ουρανό. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ φωνάζουν οι απόγονοι των Λακεδαιμονίων. Ήτ ταν ή επί τας... Απ'τα κόκκαλα βγαλμένη... Ξάφνου, ορμούν οι βρυκόλακες του Ίψεν. Μια σπρωξιιά, αρκετή και μετά... Μετά τα πλεμόνια καίγονται, ο κόσμος χάνεται κάτω απ'τα πόδια σου... Συνειδητοποιείς το πεπερασμένο της ύπαρξής σου. Ξυπνάς και βρίσκεσαι κάτω. Κάτω απ'τα σκαλιά, στα πλακάκια. Φωτιές ανάβουν, αχός βαρύς. Μια μουσική, χαμένη απ'τα βάθη των αιώνων, σου υπενθυμίζει το χρόνο και τον τόπο. Αγκαλιάζεις το σύντροφο, χορεύεις, υψώνεις τα χέρια, τα κορμιά αγκαλιάζονται, οι ψυχές ενώνονται. Χτυπήστε, χτυπήστε κι'άλλο, χτυπήστε δυνατά, εμείς εδώ θα μείνουμε, δεν πάμε πουθενά. Τα πρόσωπά μας ήταν άσπρα. Τα προσωπεία ήταν μέσα... Αλεξάνδρα Τράγκα