Για ποια Δικαιοσύνη, αλήθεια μιλάμε;

Δεν διερωτάται ένας απλός πολίτης, αλλά ένας εν ενεργεία εισαγγελέας εφετών γ΄ αυτό και έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία. Αυτό τον τίτλο φέρει άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής του αντεισαγγελέα Εφετών Βασίλη Φλωρίδη. Πριν δύο μήνες περίπου, γράφει ο κ. Φλωρίδης, είδαμε όλοι στον Τύπο ότι τρεις Άγγλοι βουλευτές τιμωρήθηκαν από αγγλικά δικαστήρια σε ποινές φυλάκισης από 12 μέχρι 18 μήνες για παραποίηση στοιχείων σχετικά με τις φορολογικές τους δηλώσεις δηλ. για πλασματικά έξοδα από 10.000 έως 35.000 ευρώ, περίπου. Οι δικαστές και οι εισαγγελείς έκπληκτοι αναρωτηθήκαμε τι είδους ποινική Δικαιοσύνη επιτέλους απονέμουμε εμείς σ΄αυτήν την χώρα. Ποιοι τελικά είναι αυτοί που καταλήγουν στα σωφρονιστικά καταστήματα. Ας κάνουμε λοιπόν μια ενδοσκόπηση στο δικανικό μας σύστημα. Και κάνοντας την ενδοσκόπησή του ο κ. Φλωρίδης , αρχίζει από το καθεστώς που διέπει την ποινική δίωξη των πολιτικών. Έφτιαξαν, γράφει, ένα Σύνταγμα, το οποίο αντί να είναι χάρτης που να εξασφαλίζει την ισονομία και ισοπολιτεία σε όλους τους Έλληνες πολίτες, κατάντησε να είναι το εργαλείο για τη συγκάλυψη των εγκλημάτων κάποιων συναδέλφων τους. Αυτό αδικεί και την πλειοψηφία. Το ποιο απογοητευτικό όμως είναι ότι οι ελάχιστοι αντιστέκονται σε ότι τους απειλεί. Μετράει ακόμη ο λόγος τους. Αναφερόμενος σε παραδείγματα μέσα από τη καθημερινή δικαστική πρακτική καταλήγει ότι με το ποινικό οπλοστάσιο που είναι προϊόν ταξικών και ρουσφετολογικών τροποποιήσεων των ποινικών μας νόμων (τις περισσότερες των οποίων εισηγήθηκαν πανεπιστημιακοί που ασκούν δικηγορία δηλ. υπέρ των πελατών τους), φθάσαμε στο σημείο να καταλήγουν στη φυλακή κατά πλειοψηφία φτωχοί άνθρωποι, τοξικομανείς και όσοι δεν έχουν διασυνδέσεις με πολιτικούς και ισχυρούς. Εγώ θα προσέθετα και με διαπλεκόμενους δικαστές. Όσοι δηλαδή δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν μια πολυτελή υπεράσπιση ή την ποινή τους ή δεν έχουν πρόσβαση σε πολιτικό για να τροποποιήσει υπέρ αυτών τον νόμο. Αυτή η θαρραλέα τοποθέτηση του εισαγγελέα Βασίλειου Φλωρίδη, απέναντι στην πρόκληση της ατιμωρησίας, αποτελεί ένδειξη ότι έστω και για ελάχιστους δικαστές και εισαγγελείς η Δικαιοσύνη είναι ΙΔΕΩΔΕΣ και όχι βιοπορισμός και πλουτισμός και αυτό μας κάνει να ελπίζουμε। http://www.kentri.g