εκλογές ανάστασης ή αυτοκτονίας;

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου»! ακούσαμε στη χθεσινοβραδινή ακολουθία των Παθών του Χριστού. Ποια όμως σχέση μπορεί να έχει το «σήμερον» αυτό με τα γεγονότα, που συνέβησαν εδώ και δυο, περίπου, χιλιάδες χρόνια; Την απάντηση μας τη δίνει ο ίδιος Χριστός, που μας λέει πως το «σήμερον» αυτό έχει διαχρονική επικαιρότητα. Αφού και σήμερα, όπως και σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο, σταυρώνονται οι «ελάχιστοι αδελφοί» του: Τα εκατομμύρια των ανθρώπων, που δεινοπαθούν και πεθαίνουν απ’ τη σκλαβιά, τη φτώχεια, την αρρώστια, τους πολέμους, την πείνα… Και, βέβαια, όχι επειδή οι χώρες τους είναι φτωχές και οι ίδιοι τεμπέληδες και διεφθαρμένοι, όπως οι σταυρωτές και τα φερέφωνά τους διατυμπανίζουν και στη δική μας περίπτωση. Αλλά επειδή οι ξένοι άρπαγες και οι ντόπιοι πολιτικοί απατεώνες κλέβουν και ξεπουλάνε τον πλούτο της χώρας τους και τον ιδρώτα του προσώπου τους.

Και ποιοι είναι οι σταυρωτές;

Όχι, βέβαια, οι λήσταρχοι και οι αναρχικοί και οι ταραξίες. Και οι πάσης φύσεως δακτυλοδεικτούμενοι και αποδιοπομπαίοι. Που είναι κλεισμένοι απ’ τους νομιμόφρονες φαρισαίους σε φυλακές ύψιστης ασφάλειας ή ζουν σε τόπους εξορίας. Όχι αυτοί! Αλλά οι κακουργότεροι μεταξύ των κακούργων: Η αφρόκρεμα του, όπως συνήθως λέγεται, «καλού κόσμου»! Ή, μάλλον, όπως θα ταίριαζε καλύτερα στην περίπτωσή τους, του …«καλού υπόκοσμου»! Οι μεγαλύτεροι, δηλαδή, συνένοχοι-σε όλους τους τόπους και όλες τις εποχές- για τη σταύρωση λαών και αθώων… Που, κατά κανόνα και σε κάθε, σχεδόν, περίπτωση, είναι κάποιοι μεγάτιμοι εκπρόσωποι της πολιτικής, της θρησκείας, του μαμωνά και του νόμου…

Αλλά το πλέον αποκαρδιωτικό είναι πως για τη σταύρωση του Χριστού και των «ελάχιστων αδελφών» του δεν είναι αμέτοχος και, ο δήθεν, ανεύθυνος, όχλος.

Όπου, στην περίπτωση του «κακοποιού» Χριστού τον ακούμε να φωνάζει το «άρον-άρον». Καθώς τον καθοδηγούσαν και του κανοναρχούσαν οι νομιμόφρονες αρχιερείς και οι φαρισαίοι. Ενώ σήμερα τον βλέπουμε και τον ακούμε να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει και να ψηφίζει τους σταυρωτές του λαού. Καθώς του κανοναρχούν τα πολιτικά κομματόσκυλα, οι απατεώνες των ΜΜΕ και οι λήσταρχοι του οικονομικού κατεστημένου… Και η αποκρουστική αυτή πραγματικότητα γίνεται ακόμη αποκρουστικότερη, όταν οι όχλοι αυτοί, που χειροκροτούν και ψηφίζουν την καταλήστευση και τον θάνατο των «ελαχίστων αδελφών» του Χριστού, φιγουράρουν και ως σούπερ-χριστιανοί. Οι οποίοι μπορεί να νηστεύουν ακόμη και το λαδάκι, αλλά-χωρίς ντροπή και συνείδηση- κατασπαράζουν και κατακρεουργούν τους φτωχούς συνανθρώπους τους.

Όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη δική μας περίπτωση.

Όπου ο λαός καλείται στις ερχόμενες εκλογές να επικυρώσει τις καταχθόνιες αποφάσεις, που υπαγόρευσαν σε βάρος μας η τρόικα των κακούργων Γερμανών, των σατανιστών σιωνιστών και των κανιβάλων τοκογλύφων. Και που ανέλαβε να θεσμοθετήσει και να υλοποιήσει ο δικομματισμός της λεηλασίας και της προδοσίας με τους συνοδοιπόρους του!

Θα πρέπει όμως κάποιοι να κατανοήσουν, κάποτε, ότι οι εκλογές της 6ης Μαΐου δεν είναι για το αν θα πάρουν την εξουσία και θα ολοκληρώσουν το προδοτικό και ολέθριο έργο τους οι απατεώνες της γαλάζιας ή της πράσινης απόχρωσης.

Όπως το είχαν καταστρώσει και χαλκεύσει στα προηγούμενα χρόνια…

Αλλά, για να επιλέξουμε, για τελευταία, πλέον, φορά, εμείς, ως Έλληνες και χριστιανοί, ανάμεσα στους σταυρωτές ή τους σταυρωμένους.

Με σαφή επίγνωση ότι ο δρόμος των σταυρωτών τοκογλύφων και εφιαλτών οδηγεί, αναπόφευκτα, στη δική μας αυτοκτονία και στη δολοφονία της πατρίδας μας και των επόμενων γενεών. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αυτούς, που στις εκκλησιές δίνουν το φιλί του Ιούδα στο σταυρωμένο Χριστό και στις κάλπες προσφέρουν τους «σταυρούς προτιμήσεως» στου σταυρωτές των «ελάχιστων αδελφών» του. Ενώ ο δρόμος των σταυρωμένων, που ακολούθησε ο Χριστός, οδηγεί στην Ανάσταση. Την καθολική. Που δίνει απαντήσεις και λύσεις σε όλα τα ανθρώπινα προβλήματα: Από τα γήινα μέχρι τα αιώνια…

Κι εμείς, σαν τον Ηρακλή στο σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας, καλούμαστε να κάνουμε την αποφασιστική επιλογή μας:

Ανάμεσα στο νεκροταφείο της εθνικής μας αυτοκτονίας και το δρόμο της εθνικής μας ανάστασης!… Και ν’ αποδείξουμε, για ύστατη φορά, πόσο Έλληνες ή γραικύλοι είμαστε…. παπα-Ηλίας