Το τέλος του δικομματισμού και των μονοκομματικών κυβερνήσεων

ΑΠΟ ΓΙΩΡΓΟ Ν. ΤΣΙΟΥΝΗ 
ΤΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
 Πλησιάζουμε στις εκλογές που επιμόνως ζήτησε ο Αντώνης Σαμαράς, ένας από τους λίγους αθώους για τα αμαρτήματα της εξαετίας της ΝΔ, ο οποίος όμως εθελοντικά ανέλαβε την… άρση τους. Ανέλαβε τον ρόλο του «αίροντος τις αμαρτίες άλλων»! Φθάνουμε στις εκλογές που βέβαια, το αργότερο, εκτός δραματικού απροόπτου, θα γίνουν τον Απρίλιο, λίγο πριν το Πάσχα που είναι στα μέσα του μήνα (15 Απριλίου) ή λίγο μετά. Ωστόσο, τι περιμένουμε από τις επί θύραις αυτές εκλογές; Τα γεγονότα, τα φαινόμενα, τα προγνωστικά, τα οποία οπωσδήποτε ανατρέπονται στην κάλπη, αλλά και οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, παρά τα παρακινδυνευμένα αποτελέσματά τους, καταλήγουν στα ακόλουθα συμπεράσματα : -Κανένα από τα δύο… ισχυρά κόμματα της «πάλαι ποτέ» εξουσίας, δεν πρόκειται να αποκτήσει αυτοδυναμία. -Είναι από πολύ πιθανόν μέχρι βέβαιον, ότι και τα δύο μαζί, δεν θα μπορέσουν να έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτό προκύπτει, όχι μόνον από τις δημοσκοπήσεις, αλλά και από τις λαϊκές εκδηλώσεις, τις συνεχείς διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων πολιτών, των χαμηλών και μεσαίων οικονομικώς τάξεων, που οσονούπω φθάνουν στα όρια της ανέχειας, από τις «αφαιμάξεις» που τους έγιναν και τους γίνονται! -Το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη, τεράστια φθορά που οφείλεται πρωτίστως στην πλήρη ανικανότητά του να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση που βέβαια κληρονόμησε από την εξαετή διακυβέρνηση της ΝΔ και κατά δεύτερο λόγο στην ασυναρτησία της εν γένει πολιτικής του, στην αντιπαλότητα και τις αντιθέσεις υπουργών και υφυπουργών των κυβερνήσεων του, ακόμη και βουλευτών, οι οποίες πολλές φορές έπαιρναν μορφή «εμφυλίου πολέμου». Υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη και τώρα που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ για το κίνημα, αντιπαραθέσεις που προκαλούν δυσφορία και αγανάκτηση στους λίγους οπαδούς και φίλους της παράταξης που απέμειναν και ειρωνικά σχόλια στους αντιφρονούντες!



 Για όλους αυτούς τους λόγους, η πλειοψηφία της κοινής γνώμης και μεγάλη μερίδα των οπαδών και φίλων του κινήματος που ίδρυσε ο μέγας Ανδρέας, πιστεύουν ότι ο ρόλος που η παράταξη αυτή θα διαδραματίσει στις προσεχείς εκλογές δεν πρόκειται να είναι πρωταγωνιστικός, αλλά ούτε καν σημαντικός! Το πιθανότερο θα είναι ένας ρόλος δευτερεύων, ένας ρόλος μικρού κόμματος που θα φιλοδοξήσει να γίνει ρυθμιστής της κατάστασης, ρίχνοντας το μικρό βάρος του υπέρ της πλευράς που θα το συμφέρει. -Τα κόμματα της αριστεράς και της… δήθεν αριστεράς, θεωρείται βέβαιο ότι θα έχουν εκλογική άνοδο και μάλιστα σημαντική. -Κάποια άνοδο πιθανότατα θα παρουσιάσει και ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα την τελευταία διετία, επέδειξε ιδιαίτερα έντονη πολιτική δραστηριότητα, τάραξε τα νερά και αρκετές φορές εντυπωσίασε και ανέδειξε θέματα που συζητήθηκαν ευρύτατα, με αποτέλεσμα να δρομολογηθεί η λύση ή η διευθέτησή τους. Ανάλογη υπήρξε η δραστηριότητα και των βουλευτών του ΛΑΟΣ σε σημείο μάλιστα, οι μη γνωρίζοντες πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, κρίνοντας τον κ. Καρατζαφέρη και τους συνεργάτες του από τις δηλώσεις και τις απόψεις που εξέφραζαν και εκφράζουν, δεν αντιλαμβάνονται τους πραγματικούς πολιτικούς προσανατολισμούς τους, που βέβαια βρίσκονται προς την δεξιά και γιατί όχι, προς την ακροδεξιά. Αυτό διότι η ηγεσία και τα στελέχη του ΛΑΟΣ, πάρα πολλές φορές με τις αγορεύσεις τους και γενικά την στάση τους σε ορισμένα θέματα που συζητούνται στη Βουλή αλλά και εκτός αυτής, δεν διστάζουν να παίρνουν και να υποστηρίζουν θέσεις κεντροαριστερές ή ακόμη και σοσιαλιστικές. Συμπερασματικά, το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, αν και αναμφισβήτητα ανήκει στην δεξιά, συχνά μάχεται την ελληνική δεξιά και ακροδεξιά, τη ΝΔ και την ηγεσία της και δείχνει περισσότερο φιλικό προς το κέντρο και άλλους προοδευτικούς σχηματισμούς. Ακόμη και τώρα που ο ΛΑΟΣ μαζί με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μετέχει στην κυβέρνηση Παπαδήμου, υπουργοί του, κυρίως δε ο κ. Μάκης Βορίδης, παίρνουν θέσεις ενισχυτικές των αιτημάτων διαφόρων λαϊκών τάξεων, οι οποίες είναι και θέσεις των προοδευτικών, κεντροαριστερών ή ακόμα και αριστεριζόντων πολιτικών σχηματισμών. Προφανώς στην πολιτική αυτή και στην δραστήρια αντιπολιτευτική τακτική του, κατά τη διετία που διέρρευσε, οφείλεται η διαφαινόμενη ενίσχυση των δυνάμεων του κόμματος του κ. Γιώργου Καρατζαφέρη. -Είναι όμως και τα άλλα, τα μικρά και πολύ μικρά κόμματα, τα οποία παρουσιάζουν, σύμφωνα πάντοτε με τις παρακινδυνευμένες δημοσκοπήσεις και τα προγνωστικά, κάποια άνοδο που μάλιστα στην περίπτωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του κ. Φώτη Κουβέλη είναι απρόσμενη και αξιοσημείωτη. -Δραστηριοποιούνται τον τελευταίο καιρό και άλλα πολύ μικρά κόμματα, μεταξύ των οποίων η «Δημοκρατική Συμμαχία» της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία βάσιμα μπορεί να υπολογίζει στην είσοδό της στη Βουλή και το «Άρμα Πολιτών» του Γιάννη Δημαρά. Ο δικομματισμός Συμπερασματικά, με τις παρούσες συνθήκες και την πολιτική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε από τη μεγάλη κρίση που μαστίζει την χώρα μας και έχει τις ρίζες της σε κακοδιαχειρίσεις δεκαετιών κυρίως όμως στην «ρεμούλα» της εξαετίας της ΝΔ των Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Αλογοσκούφη και το «μπάχαλο», της ασυνάρτητης κυβερνητικής διετίας του ΠΑΣΟΚ, υπάρξη ισχυρού δικομματισμού ή μονοκομματικής κυβέρνησης, πρέπει να αποκλείεται. Ακόμη, όπως δείχνουν τα πράγματα και κυβέρνηση από δύο κόμματα δεν θα είναι δυνατόν να συγκροτηθεί, διότι : -Η ΝΔ θα υπολειφθεί πολύ της αυτοδυναμίας και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο και τώρα ακόμη συνεχίζει την διαλυτική του πορεία, θα βγει από τις επικείμενες εκλογές με πολύ μικρή δύναμη, για να μην πούμε πως θα υποστεί πανωλεθρία, και οι έδρες που θα καταλάβει στη νέα Βουλή δεν θα επαρκούν για την συμπλήρωση των απαιτούμενων για τον σχηματισμό δικομματικής κυβέρνησης. Ανεξαρτήτως αυτού μια συγκυβέρνηση Σαμαρά - Παπανδρέου ή Σαμαρά – ΠΑΣΟΚ με άλλο ηγέτη πρέπει να αποκλείεται, να θεωρείται ενδεχόμενο ουτοπικό. -Απίθανο είναι επίσης και το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης ΝΔ – ΛΑΟΣ. Τα δύο αυτά κόμματα έχουν κοινές ρίζες, ο ΛΑΟΣ μάλιστα είναι «βλαστάρι» της ΝΔ, αλλά επίσης έχουν τεράστιες διαφορές στη θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων. Εκτός αυτού ο Αντώνης Σαμαράς, βλέπει τον Γιώργο Καρατζαφέρη σαν διεκδικητή της ηγεσίας της ΝΔ, σαν… επίδοξο διάδοχό του που θα κινησει διαδικασίες αμφισβήτησής του, με σκοπό την «εκθρόνισή» του και την κατάληψη της ηγεσίας. Τα δύο κόμματα της δεξιάς, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ, μπορεί να έχουν κοινές καταβολές, μπορεί να υπήρξαν κατά το παρελθόν συγκάτοικοι στην ίδια πολυκατοικία, έχουν όμως και απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες πάνω σε καίρια πολιτικά θέματα και το χειρότερο τα χωρίζει η καχυποψία και η δυσπιστία της ηγετικής ομάδας της ΝΔ και των περισσοτέρων στελεχών της για την ειλικρίνεια των προθέσεων του κ. Καρατζαφέρη. -Τι περιμένουμε λοιπόν από τις εκλογές; Τι θα βγάλει η κάλπη; Θα υπάρξει νικητής και αν υπάρξει ποιος θα είναι; Θα έχουμε κυβέρνηση σταθερή και ικανή να κυβερνήσει ή θα πάμε σε συμμαχικές πολυκομματικές κυβερνητικές λύσεις με μέλλον αβέβαιο και διαλυτικά μικρόβια στους κόλπους της, ήγουν… σκορποχώρι; Η χώρα μας έχει πικράν πείραν από τέτοιες καταστάσεις και γι’ αυτό υπάρχει ανησυχία για το αποτέλεσμα των εκλογών που πλησιάζουν. Με ποιους θα κάνει κυβέρνηση ο Αντώνης Σαμαράς αν έλθει πρώτος και πάρει την εντολή; - Με το ΠΑΣΟΚ όχι. - Με τον Καρατζαφέρη, μάλλον όχι. - Με την αριστερά ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, κατά το πρότυπο του «Συνασπισμού»; Εκ των πραγμάτων και λόγω «τρόικας», αδύνατον, εκτός αν οι «συνεταίροι» ανακρούσουν πρύμναν και κάνουν στροφή 180 μοιρών. Μπορεί. Στην πολιτική όλα γίνονται, γιατί η «πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού»… Πιθανόν λοιπόν να το δούμε κι αυτό. Πιθανόν αλλά ποια θα είναι η διάρκειά του; -Αυτά είναι μερικά από τα ενδεχόμενα του προσεχούς πολιτικού διμήνου, τα οποία κατά την άποψη του υπογράφοντος, δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Εκλογές λοιπόν. Και μετά τις εκλογές τι; Ίδωμεν. Υ.Γ.1 Ενώ η οικονομική κρίση έχει γονατίσει τη χώρα και τον λαό μας και μας απειλεί με πλήρη χρεοκοπία και στάση πληρωμών, τα κόμματά μας πέρσι (2011) εισέπραξαν 6 εκ. ευρώ περισσότερα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τι να πούμε; ΝΤΡΟΠΗ, ΑΙΣΧΟΣ! Υπονομεύουν τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Και πάλι ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Υ.Γ.2 Ο Γιώργος Παπανδρέου, κατά την διετή περίοδο της πρωθυπουργίας του, αγωνισθηκε με όλες του τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που κληρονόμησε από τη εξαετή περίοδο της κυβέρνησης της ΝΔ, με την πρωθυπουργία του Κώστα Καραμανλή. Δυστυχώς, οι συνεργάτες του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν τον βοήθησαν. Αντίθετα, με τα καμώματά τους και την αλλοπρόσαλλη δραστηριότητά τους, υπονομευσαν τις προσπάθειες του. Πρέπει όμως να σημειωθεί, ότι τους συνεργάτες του αυτούς, ο ίδιος τους επέλεξε και ο ίδιος φέρει την ευθύνη για την ποιότητα και την ανεπάρκειά τους. Όταν τον άκουσα να μιλάει το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, μου δημιουργήθηκαν πολλά ερωτηματικά και διερωτήθηκα πως είναι δυνατόν να πιστεύει και να εκτιμά ακόμη και τώρα, μετά την παταγώδη αποτυχία των κυβερνήσεών του, τους συνεργάτες του, οι οποίοι δύο ολόκληρα χρόνια αδρανούσαν ή έκαναν ότι τους κατέβαινε ή αλληλοδιαψεύδονταν και καλλιεργούσαν την αντιπαλότητά στους κυβερνητικούς κόλπους; Πως είναι δυνατόν οι ανεπαρκείς ή μειονεκτικοί υπουργοί και υφυπουργοί, οι οποίοι την διετία 2009-2011 μας κορόιδευαν όλους, να εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τον πρώην πρωθυπουργό τους; Έφθασε ο κ. Παπανδρέου στο σημείο να εκθειάζει τον «Καλλικράτη» του… εκλεκτού του φίλου και συνεργάτη κ. Ραγκούση, ο οποίος, κατά τον εμπνευστή και δημιουργό του και δυστυχώς και για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, υπήρξε… σωτήριος για την διοίκηση, ενώ η αλήθεια είναι πως υπήρξε ο καταστροφέας της διοίκησης, ο διαλυτής της!! Καλά κ. Παπανδρέου, αν δεν γνωρίζετε, πράγμα ανεπίπτρεπτο που δεν σας τιμά, δεν ρωτάτε η τουλάχιστον δεν ρίχνετε μια ματιά τριγύρω σας; Εξακολουθείτε να πιστεύετε αυτούς που σας κορόιδευαν, αυτούς που εκούσια ή ακούσια «σαμποτάριζαν» το έργο σας; Υ.Γ.3 Οι κύριοι, τα στελέχη που διεκδικούν τώρα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχουν άραγε αντιληφθεί πως διεκδικούν την προεδρία όχι ενός κινήματος ή ενός κόμματος, αλλά ενός… αποκόμματος; Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ σήμερα εμφανίζονται σχεδόν ίσες με εκείνες του κ. Κουβέλη. Υ.Γ.4 Πέθανε σε μεγάλη ηλικία (88 ετών), ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος υπήρξε σκληρός ανθέλληνας και επίσης, σκληρός «συνομιλητής» του Γλαύκου Κληρίδη και των άλλων ελληνοκυπρίων ηγετών για τη δήθεν επίλυση του Κυπριακού, την οποία στην πραγματικότητα δεν επιθυμούσε! Ο Ντενκτάς που «έφυγε» υπήρξε μια προσωπικότητα με… σκοτεινό παρελθόν και επίσης σκοτεινή καταγωγή. Κάποιοι υποστήριζαν ότι επρόκειτο για εξισλαμισθέντα έλληνα από χριστιανική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης και πρόσθεταν, ότι οι θείες του ελληνίδες, έζησαν και πέθαναν στην βασιλεύουσα. Έφθασαν ακόμη να λένε κάποιοι πολιτικοί του αντίπαλοι ή εχθροί του, ότι «στο στήθος του υπάρχουν τα σημάδια του σταυρού που του είχαν κρεμάσει στο λαιμό οι συγγενείς του, στα παιδικά του χρόνια»! Απλώς αυτά τα περί εξισλαμισμού, τα αναφέρω από καθήκον δημοσιογραφικό, χωρίς και να τα υπογράφω.