Ενημέρωση (γράφει η Δέσποινα Δημότση)
δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα “παρατηρητής” στις 30/12/2009
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η θρησκεία του 21ουαιώνα η ολική μας εξάρτηση από το χρήμα, τον υπερκαταναλωτισμό και τον υλισμό. Αξίες που δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσουν στον κορεσμό ποτέ, διότι οι «σπόνσορες» τους φροντίζουν να δημιουργούν συνεχώς καινούργιες ανάγκες με ρυθμό γεωμετρικής προόδου. Αν καταφέρουμε να αγοράσουμε το αυτοκίνητο των ονείρων μας, μόλις το αποκτήσουμε θα μας πλασάρουν ως ανάγκη το νέο πιο εξελιγμένο μοντέλο. Θα μπούμε ξαφνικά υποσυνείδητα στην ίδια διαδικασία του να το θελήσουμε, η οποία διαδικασία δεν θα σταματήσει ποτέ γιατί αυτός είναι ο σκοπός της, να μας «μυήσει» στον υλισμό βάζοντας στην άκρη τις πραγματικές αξίες της ζωής.
Ο υπερκαταναλωτισμός τις τελευταίες δεκαετίες με την χείρα βοηθείας ποιας άλλης παρά της τηλεόρασης, έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Δεν υπάρχει σίριαλ που οι πρωταγωνιστές να μην είναι ή διάσημοι ή πλούσιοι, να έχουν γκαρνταρόμπα των 10 ατόμων αλλά και ανέσεις όπως γρήγορο αμάξι και κινητό τελευταίας τεχνολογίας. Τους ζηλεύουμε, θέλουμε να τους μοιάσουμε, μη σκεπτόμενοι τι είδους ψυχολογία έχουν και τι καταστάσεις βιώνουν στην καθημερινότητα τους. Μας ενδιαφέρει σε μεγάλο ποσοστό ο υλισμός και η ικανοποίηση του με το λεγόμενο shopping therapy. Μόνο αν ξοδέψουμε στα μαγαζιά θα ηρεμήσουμε από τα προβλήματα που μας απασχολούν. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι άλλο από…. ψευδαίσθηση. Πόσες φορές δεν έχουμε περηφανευτεί για το καινούργιο μας φόρεμα ή τσάντα επειδή τυγχάνει να την παράγει κάποιος «διάσημος», ο οποίος είναι «διάσημος» επειδή τα ΜΜΕ συνέβαλαν στο να τον «προωθήσουν». Η στέγαση έχει αντικατασταθεί από το αυτοκίνητο – δαπανώνται πολύ μεγάλα ποσά για αυτοκίνητο, που κάλλιστα θα μπορούσαν να επενδυθούν σε κατοικία!!!
Έχουμε αλλάξει πολύ εμείς οι άνθρωποι. Ζούμε για να δουλεύουμε και να αποκτήσουμε ό,τι μας παρουσιάζεται ως χρήσιμο, σε τέτοιο βαθμό που δεν έχουμε τον απαιτούμενο χρόνο για να απολαύσουμε τις καθημερινές μας στιγμές ευτυχίας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Οι επιλογές μας ποικίλλουν, αλλά ο χρόνος μας είναι ελάχιστος για να τις απολαύσουμε. Σκοπός είναι μόνο η αύξηση της περιουσίας μας και η απόκτηση των αγαθών, που αυτό συνεπάγεται μείωση των ηθικών αξιών. Πόσο καιρό έχουμε να απολαύσουμε έναν καφέ χωρίς το άγχος των πληρωμών; Περνάμε στιγμές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα όποτε και όσο πρέπει; Μάλλον όχι, διότι αντί να διεκδικήσουμε την ελευθερία και την απόλαυση αγαπήσαμε την ασυδοσία και το κέρδος! Έχουμε καταφέρει να κατακτήσουμε το διάστημα αλλά δεν μπορούμε να αναλύσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και τις πραγματικές μας ανάγκες. Δεν έχουμε καν συνειδητοποιήσει πού οδεύουμε. Δοξάζουμε το χρήμα, είναι πολλοί εκείνοι που «μετράνε» έναν άνθρωπο ανάλογα με την τσέπη του. Δηλαδή δεν έχει σημασία ο χαρακτήρας ή η ψυχοσύνθεση του αλλά μόνο το Ε9 του, είτε οι σχέσεις είναι κοινωνικές, είτε φιλικές, είτε ερωτικές. Τόσοι κενοί είναι κάποιοι λοιπόν, τόσο χαμηλό είναι το επίπεδο τους.
Οι παλαιότεροι καταλαβαίνουν πόση μεγάλη διαφορά έχει η ποιότητα ζωής του σήμερα με του χθες. Ο νεοέλληνας σε μεγάλο ποσοστό δεν έχει καμία επαφή με την ηθική και την αξία, αλλά ακολουθεί πιστά την «συμβουλή» του ανθέλληνα Χένρυ Κίσινγκερ : «Καταστρέψτε το σύγχρονο ζωντανό Ελληνικό πολιτισμό». Μας θέλουν ψεύτικους και σκλάβους του χρήματος και κατ’ επέκταση του τραπεζικού συστήματος, το οποίο τραπεζικό σύστημα είναι στην ουσία μια απάτη (θα αναλύσουμε σε άλλο φύλλο). Ακόμα δεν τα έχουν καταφέρει 100%, αλλά αν αποκοπούμε εντελώς από τις ρίζες μας και τις ηθικές μας αξίες θα το έχουν πετύχει! Δεν θα τους αφήσουμε όμως, δεν θα πέσουμε στην παγίδα τους….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου