Υφαρπάζουν ψήφους με φτηνές εξυπηρετήσεις και αφήνουν ένα πανέμορφο τόπο να συνεχίζει να ζει, στο σκοτάδι.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑ.ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΟΣΥΛΗ.
Διαβάζω προσεκτικά, τις τελευταίες ημέρες και παρακολουθώ χρόνια, τις ανακοινώσεις των υπευθύνων στα Δημοτικά θέματα. Έχει ξεσπάσει ένας ανηλεής πόλεμος ανακοινώσεων για "πέργκολες", για πεζοδρόμια, για ράμπες ΑΜΕΑ στον κόμβο της ενδεκάτης και για ποδηλατόδρομους που, άλλοι σκέφτηκαν, άλλοι πρότειναν και άλλοι αποφάσισαν να γίνουν.
Το ότι όλα αυτά τα "ουσιώδη", γίνονται λίγες μέρες πριν τις εκλογές, φυσικά δεν πρόκειται να μας πει κανείς, αλλά αυτό είναι κάτι που έγινε θεσμός στη χώρα μας...
Σκέφτομαι να προτείνω στον επόμενο Δήμαρχο, να δημιουργηθεί μια "σχολή Θεάτρου" στο Ναύπλιο όπου θα διδάξουν όλοι αυτοί που σήμερα τσακώνονται για όλα αυτά, που μέχρι προχτές ούτε κάν είχαν περάσει από το μυαλό τους.



Γιατί, τέτοιες υποκριτικές ικανότητες, είναι κρίμα να πηγαίνουν χαμένες και να μην αξιοποιούνται
. Θα έφερναν έσοδα στην πόλη και θα την γέμιζαν με φοιτητές....
Θα περίμενε κανείς από όλους αυτούς, να μιλήσουν έστω και μία φορά με ειλικρίνεια. Να ξεστομίσουν για μία φορά την αλήθεια.
Να ανοίξουν την καρδιά τους στους δημότες από τους οποίους ζητάνε την ψήφο τους και κυρίως την εμπιστοσύνη τους.
Να πουν αυτό που λένε στην καθημερινότητά τους και όχι αυτό που είναι αναγκασμένοι να πουν, μπροστά σε κάμερες ή μπροστά στους πολλούς.
Αλλά, σε μια χώρα όπου ο πολιτικός πρέπει εξ ορισμού να λέει ψέμματα, να χαιδεύει αυτιά και να κάνει παντός είδους εξυπηρετήσεις, αυτό είναι αδύνατον.
Πιστεύει κανείς, πως μαλώνουν για πράγματα που είναι σημαντικά;;
Πιστεύει κανείς, πως μια πέργκολα σε ένα μικρό δρόμο του Ναυπλίου, έγινε ξαφνικά το κέντρο των ανθρώπινων προβλημάτων στο Ναύπλιο;
Νομίζετε ότι τους ενδιέφερε ποτέ, το αναπηρικό αμαξίδιο;
;Αν τους ενδιέφερε, η ράμπα θα ήταν εξ αρχής στη μελέτη και θα έβλεπε την ατέλεια, ένας απλός συνδημότητης..!!!
 Ή ασχολήθηκαν ποτέ με τα ποδήλατα, όλοι αυτοί που "καβάλα παν στην εκκλησιά..καβάλα προσκυνάνε..";;;
 Σε μια χώρα όπου οι ηγέτες της, σβήνουν κλήσεις, ο καθένας θα παρκάρει όπου γουστάρει.
 Και θα κλείνει και τις διαβάσεις των αναπηρικών ...
Το πραγματικό διακύβευμα και ο πραγματικός λόγος που μαλώνουν μεταξύ τους, είναι η ΚΑΡΕΚΛΑ. Και οι πραγματικές αιτίες, είναι οι εξής δύο.
Η ΕΞΟΥΣΙΑ και τα ΧΡΗΜΑΤΑ.
Η εξουσία, ανέκαθεν αφροδισιακό, σου δίνει άλλη υπόσταση. Μετατρέπει το τίποτα σε σημαντικό
. Ο μισός πληθυσμός σε παρακαλεί, σε εκλιπαρεί, σου ζητάει εξυπηρετήσεις, μικρά και μεγάλα ρουσφέτια κι έτσι, μέσα από αυτή τη διαδικασία, υπάρχεις.
Είσαι κάποιος, είσαι πλέον επώνυμος. Μπορείς να διαφεντεύεις τις ζωές των πολλών, μπορείς να εξουσιάζεις. Σε "σέβονται", σε υπολογίζουν.
Σε μετράνε, σε φοβούνται και το μόνο που που έχεις να κάνεις, είναι να διατηρείς την "αγέλη"σου ικανοποιημένη. Άλλωσε τα τέσσερα χρόνια, περνάνε γρήγορα...
Το ΧΡΗΜΑ, κινητήριος μοχλός των πάντων, σε χρόνια που έγινε δυσεύρετο, αποτελεί πλέον σοβαρότατο έρεισμα για την διεκδίκηση της καρέκλας.
Σε μια κοινωνία, που κυβερνούν οι Τράπεζες και οι ανθρώπινες ανάγκες περιορίστηκαν στο φαγητό και την ενέργεια, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, πως όπου υπάρχει ΧΡΗΜΑ, θα υπάρχουν και αρκετοί άνθρωποι που θα μαλώνουν γι' αυτό.
 Κυρίως, όταν αυτό είναι χρήμα των άλλων. Γιατί, όπως όλοι ξέρουμε, οι άνθρωποι γίνονται "καλοί", ανοιχτοχέρηδες, γαλαντόμοι και κοινωνικοί , όταν είναι να διαχειριστούν χρήματα άλλων, με την ίδια ευκολία που μετατρέπονται σε άγρια σκυλιά, που απομονώνονται, όταν είναι να διαχειριστούν τα δικά τους.
..Στους Δήμους, όπου υπάρχουν αποκλειστικά χρήματα άλλων, είτε από φόρους είτε από το κράτος, είτε από την Ευρώπη, αντιλαμβάνεται κανείς, το πόσο ελκυστικό είναι, το να είσαι εκλεγμένος..
. Σε μια εποχή, όπου οι δημότες και γενικά οι κάτοικοι της χώρας μας, έχουν ασφυκτικά οικονομικά προβλήματα, θα περίμενε κανείς, προτάσεις και λύσεις επί της ουσίας.
Δυστυχώς, από τη στιγμή που όλα γίνονται με το χρήμα, θα έπρεπε η κάθε Δημοτική αρχή, να ξεκινάει από την οικονομική ελάφρυνση των δημοτών της και μετά να ασχολείται με όλα τα υπόλοιπα, που προφανώς είναι κι αυτά ουσιώδη αλλά καθίστανται εντελώς δευτερεύοντα, όταν παραμένει άλυτο το πιο σημαντικό.
 Η κάθε οικογένεια, σήμερα διοχετεύει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων της, στην επιβίωση. Φαγητό και ενέργεια.
Ένας πρόχειρος υπολογισμός, για το πόσα ξοδεύει μια μέση οικογένεια, για νερό και ρεύμα, θα μας δείξει πως χρειάζονται το χρόνο, πάνω από 1500 ευρω..!!!
! Σε ένα Δήμο και ένα νομό, που έχει πεντακάθαρες πηγές και χαρίζει τα βουνά της σε εταιρίες παραγωγής ρεύματος..!!!!
 Και όμως, το νερό, το αφήνουμε να χάνεται στη θάλασσα, ενώ το 99% των δημοτών, αγνοεί παντελώς- και ούτε ενδιαφέρεται για- τους ιδιοκτήτες των ανεμογεννητριών στα βουνά της.
 Σε όλο τον κόσμο, όποιος έχει ένα οικόπεδο και του προτείνει κάποιος άλλος, να χτίσει κάτι πάνω σ αυτό, το πρώτο πράγμα που θα τον ρωτήσει είναι..
"Κι εγώ, τι θα κερδίσω απ΄αυτό";;;;
Εδώ, παρατηρήθηκε το μοναδικό φαινόμενο.
Δώσαμε το οικόπεδο και δεν ενδιαφέρθηκε (;) κανείς, για το τι θα πάρει ο ιδιοκτήτης.
 Έτσι, η μεν εταιρία παράγει εντελώς δωρεάν, απο το δικό μας οικόπεδο και τον αέρα, ρεύμα, το οποίο πουλάει πανάκριβα στη ΔΕΗ, κι εμείς στενάζουμε κάθε δίμηνο, γιατί οι λογαριασμοί, έρχονται όλο και μεγαλύτεροι.
 Μια δημοτική αρχή, με ελάχιστες δυνατότητες, θα είχε τόσα χρόνια κάνει δύο-τρία αυτονόητα πράγματα.
Θα παρείχε δωρεάν καθαρό νερό στους δημότες της, θα τους είχε εξασφαλίσει μια σοβαρή μείωση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, και θα έκανε τα πάντα για να φέρει έσοδα από τα δύο μεγάλα προιόντα που παράγει ο τόπος.
Τον τουρισμό και το πορτοκάλι. Για τους τουρίστες, κάνουν ότι είναι δυνατόν, να αφήνουν τα χρήματά τους οπουδήποτε αλλού, εκτός από το Δήμο, ενώ για το πορτοκάλι, το μόνο που κάνουν είναι να βλέπουν να κατρακυλάει η τιμή του, να ανεβαίνει δυσθεώρητα το κόστος παραγωγής του αλλά να πωλείται ο φυσικός χυμός, 4 και 5 ευρώ το ποτήρι...
Αντί γι' αυτά, μαλώνουν για τις πέργκολες, και για τους δρόμους.
 Μιλάνε την ξύλινη γλώσσα, που τους δίδαξαν οι επί χρόνια μέντορές τους, οι οποίοι σήμερα απολαμβάνουν τους "αγώνες" του παρελθόντος.
 Υπόσχονται και τάζουν θέσεις για πέντε μήνες, χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο, υφαρπάζουν ψήφους με φτηνές εξυπηρετήσεις και αφήνουν ένα πανέμορφο τόπο να συνεχίζει να ζει, στο σκοτάδι. Καταδικάζουν με τον τρόπο διοίκησής τους, το μέλλον μας.
Για μια ακόμη φορά, θα έχουμε αυτό που "θέλουμε", γιατί, δυστυχώς δεν μπορώ να πω ότι μας αξίζει.... Τα είπα..κι ας μη βρω στην κάλπη, ούτε το "δικό" μου..