Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Νικόλαος Ντασκαγιάννης.


Ο Νικόλαος Ντασκαγιάννης γεννήθηκε το 1931 στη Μεγάρχη της Άρτας 
. Ήταν ο τέταρτος από τα εφτά συνολικά παιδιά του Ευστράτιου Ντασκαγιάννη και της Ευθυμίας Δήμου
Σπούδασε στην παιδαγωγική Ακαδημία στα Γιάννενα και μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε στη Δάφνη Ευρυτανίας, στο Μονολίθι Ιωαννίνων, στα Πιστιανά, στη Περδικορράχη Κλειδίου στη Σκουληκαριά και στην Περάνθη της Άρτας καθώς και σε σχολεία του Παπάγου και Χολαργού της Αττικής. 
Υπηρέτησε κι ως επιθεωρητής δημοτικών σχολείων στην Ελευθερούπολη Καβάλας. 
Tεράστια η συμβολή του για τον επαναπατρισμό του Καραϊσκάκη στη γενέτειρά του με το βιβλίο του « Καραϊσκάκης, γενέτειρα: αλήθεια και ψέμα»όπως και η αποκατάσταση του Γώγου Μπακόλα με το βιβλίο του  «Ο Γώγος Μπακόλας και η φλόγα του ’21 στην Ήπειρο και τη δυτική Ελλάδα». 
Το 2016 βγαίνει το τελευταίο του βιβλίο, «Ο Γώγος Μπακόλας στη μάχη των Τζουμέρκων, το ’21».


Τα βιβλία του αφιερωμένα στη σύζυγό του Ευτυχία, Έφη και Λίτσα φως και αγάπη και ατελείωτο όνειρο της ζωής του. Ήταν θείος μου- αδερφός της μητέρας μου και οι λέξεις είναι φτωχές να περιγράψω την μορφή του, το ήθος του και την μοναδική του παιδεία που εξέπεμπε σε κάθε του στιγμή, λόγο και συμβουλή. 
Τα πρώτα μου παραμύθια έως και βιβλία φιλοσοφίας, καλοκαιρινά δώρα, όταν τον συναντούσα. Οι μοναδικές του αφηγήσεις και τρόπος, που πλέον σπανίζει γιατί αυτοί οι άνθρωποι φεύγουν και είναι αναντικατάστατοι. Πάντα λείπουν , πάντα η απουσία τους θα είναι αισθητή και πάντα θα είναι λίγα όσα θα προσπαθήσει κάποιος να γράψει γι’ αυτούς, γι’ αυτόν, τον ένα και εξαιρετικό πατέρα, σύζυγο, θείο, δάσκαλο, άνθρωπο, φως.
Έως την έσχατη στιγμή μια μοναδική αξιοπρέπεια και ήθος, το χαμόγελο, η καλή κουβέντα και παραμυθία....Μικροί και ανεπαρκείς μπροστά του..... Αιώνια η μνήμη του κι ανεξίτηλη η παρουσία του.
Κατερίνα Σχισμένου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: