Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

ΛΕΣΒΟΣ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ!

ΛΕΣΒΟΣ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ!

«Της Αιολίδας καύχημα, ώ μαγικό νησί την ομορφιά σου ανάσανα και εντός μου σ’ έχω κόρη του Ήλιου ολόχαρη, χρυσή μαργαριτάρι πιο ακριβό του κόσμου…» Μ. Ελευθεριάδης. Η Λέσβος είναι το νησί της αρμονίας. Από τις ήρεμες ακρογιαλιές της, ως τις βουνοκορφές, που τις πλαισιώνει το ασήμι της ελιάς και το πράσινο των πεύκων, είναι διάχυτη η ουσία της ομορφιάς. Το λεσβιακό φως συνθέτει τρυφερούς τόνους μέσα στα νερά και στη βλάστηση, στη γη, στις στέγες των σπιτιών, στους ξερούς βράχους. Παντού ανθίζει το όνειρο και η αιολική γλυκύτητα τα δένει όλα σ’ ένα μαγικό κύκλο γοητείας! Καθώς παραπλέεις τ’ ακρογιάλια ή οδοιπορείς σ’ αυτή τη γη, έχεις την εντύπωση ότι την έφτιαξε ο Θεός για να τέρπει και να ευνοεί το στοχασμό και την ψυχική ανάταση. Η Γαλλίδα ποιήτρια Ρενέ Βιβιέν, που τόσο αγάπησε και μελέτησε τη σαπφική ποίηση, χαρακτηρίζει τη Λέσβο «κόσμημα και λάμψη του πελάγου». Και πραγματικά είναι ένα στολίδι του Αιγαίου αυτό το νησί όπου σμίγουν η Δύση και η Ανατολή σε ένα χαμόγελο. Ένα μήνυμα χαράς και ελπίδας. Μια γοητευτική πρόκληση για ξεκούραση μέσα στο απαλό φως και τη γαλήνη, αλλά και για πραγματικό λαϊκό ξεφάντωμα μέσα στους ήχους των παραδοσιακών λαϊκών τραγουδιών που έρχονται από τα απέναντι Μικρασιατικά παράλια!! Η Λέσβος είναι το τρίτο σε έκταση ελληνικό νησί, μετά την Κρήτη και την Εύβοια και απέχει από τις Τούρκικες ακτές ανατολικά 6-10 μίλια και βόρεια 5-6 μίλια. Έχει τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια στο χώρο του Αιγαίου γι’ αυτό στο νησί λατρευόταν κατά την αρχαιότητα, ιδιαίτερα ο θεός του ήλιου, ο Απόλλωνας. Μπαίνοντας με το καράβι στο λιμάνι της Μυτιλήνης ξεχωρίζεις τους επτά λόφους όπου επάνω τους είναι απλωμένη αμφιθεατρικά στην ανατολική πλευρά του νησιού η πρωτεύουσά του με τους 30.000 περίπου κατοίκους της, λίγα μόλις μίλια από τη μικρασιατική ακτή με την οποία διατηρούσε ως το 1922 στενούς δεσμούς. Εδώ βρίσκεται η έδρα του Υπουργείου Αιγαίου, καθώς και του Εμβλήματά της το Πανεπιστημίου Αιγαίου.κάστρο των Γατελούζων, ο ναός του Αγίου Θεράποντα με τον εντυπωσιακό τρούλο και στην άκρη του λιμανιού το άγαλμα της Ελευθερίας. Δεμένη πάντα με τη θάλασσα η πόλη δεσπόζει πάνω από τα δύο της λιμάνια, έχοντας τη χερσόνησο του κάστρου από τη μία και τη νότια ακτή του νησιού από την άλλη. Στο νότιο τμήμα της πόλης προς Κράτηγο όπου είναι το Αεροδρόμιο του νησιού, μπορεί να θαυμάσει κανείς τα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αρχοντικά (βίλλες) τα οποία αποτελούν επιτυχημένη αφομοίωση επιδράσεων τόσο από τη βυζαντινή και την ισλαμική Ανατολή όσο και από την Ευρωπαϊκή Δύση.Δεν πρέπει να παραλείψει κανείς μία επίσκεψη στο μουσείο Θεόφιλου (λαϊκού ζωγράφου) στη περιοχή της Βαρειάς. Το βόρειο τμήμα του νησιού καταλαμβάνεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του από την περιοχή του Δήμου Μήθυμνας. Πρόκειται για ένα από τα πλέον τουριστικά σημεία της Λέσβου που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες. Τα χωριά και οι οικισμοί της Μήθυμνας με τον αρχοντικό και πανέμορφο Μόλυβο, τη γραφική Συκαμινιά και την ειδυλλιακή Σκάλα της, καθώς και τα υπέροχα ορεινά χωριά Λεπέτυμνος, Άργενος και Βαφειός αλλά και τη μοναδική Ευθαλού με τα ιαματικά νερά της, είναι σίγουρο ότι θα μαγέψουν τον επισκέπτη! Συνεχίζοντας βορειότερα στον κεντρικό δρόμο μετά την Κλειώ μπαίνουμε στα όρια του δήμου Μήθυμνας και συναντάμε το χωριό Σικαμινιά ή Σικαμινέα. Ο οικισμός διατηρεί αναλλοίωτο τον παραδοσιακό χαρακτήρα του και έχει κηρυχθεί διατηρητέος. Διακρίνεται για τα πέτρινα καλντερίμια, τα υπέροχα αρχοντικά με τα σαχνισιά (σαχνισίνια) τα αετώματα και τις κτητορικές επιγραφές του 19ου αιώνα. Τρεις όμορφες βρύσες στην είσοδο του χωριού με γάργαρα νερά υποδέχονται τον επισκέπτη. Η Σικαμινιά είναι γενέτειρα του γνωστού πεζογράφου Στράτη Μυριβήλη ο οποίος εμπνεύστηκε το πεζογράφημά του «Η Παναγιά η Γοργόνα» από το ομώνυμο εκκλησάκι που είναι χτισμένο πάνω στο βράχο στην είσοδο του μικρού λιμανιού, και το όνομά του το οφείλει στη λαϊκότροπη τοιχογραφία της Παναγίας που την αναπαριστά σαν μυθική γοργόνα. Στο βορειοδυτικό τμήμα της Λέσβου συναντάμε τα χωριά του Δήμου Πέτρας. Η διαδρομή οδηγεί στα ορεινά χωριά του δήμου, με τα όμορφα παραδοσιακά λιθόχτιστα σπίτια, τις εκκλησίες και φυσικά την υπέροχη θέα προς το Αιγαίο. Οδηγεί επίσης στις ελκυστικές παραλίες και τον παραθεριστικό οικισμό του Ανάξου. Όμως το σημαντικότερο αξιοθέατο της περιοχής παραμένει η Πέτρα με την Παναγία τη Γλυκοφιλούσα, σκαρφαλωμένη στο βράχο της σε ύψος 40 μ. που τη φτάνεις ανεβαίνοντας 114 σκαλιά, απ’ όπου απολαμβάνεις πανοραμική θέα και την κοσμική όσο και όμορφη παραλία της. Το Δυτικό κομμάτι της Λέσβου είναι πολύ ξεχωριστό καθώς το τοπίο του εμφανίζεται πολύ διαφορετικό. Ηφαιστειογενές, άγονο, αλλά με άγρια ομορφιά που γοητεύει. Η διαδρομή περιλαμβάνει τα ορεινά χωριά του δήμου Ερεσού – Άντισσας, τις όμορφες παραλίες της βόρειας και της δυτικής πλευράς, μοναστήρια μεγάλης ιστορικής σημασίας, το Σίγρι και την Ερεσό καθώς και το Απολιθωμένο Δάσος, μνημείο μοναδικής γεωλογικής αξίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς το σκαρφαλωμένο στην κορυφή του όρους Όρδυμνου πάνω σε κρατήρα ηφαιστείου και σε υψόμετρο 634 μ. εν ενεργεία ανδρικό μοναστήρι της Ιεράς Μονής Υψηλού, που είναι αφιερωμένη στον άγιο Ιωάννη το Θεολόγο. Στη ΒΑ πλευρά του Ολύμπου, του ψηλότερου βουνού του νησιού, ύψους 930 μ. απλώνεται η κωμόπολη της Αγιάσου με τους 3.000 κατοίκους της χτισμένη στις πλαγιές του βουνού σε υψόμετρο 500 μ. Βασικός πόλος έλξης της Αγιάσου είναι η εκκλησία της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή το όνομα του χωριού προέρχεται από την επιγραφή «Μήτηρ Θεού Αγία Σιών» της ιερής εικόνας της Παναγίας που έφερε ο ιερέας Αγάθων ο Εφέσιος από την Κωνσταντινούπολη τον 8ο αιώνα την περίοδο της πρώτης εικονομαχίας. Στην παραφθορά της επωνυμίας Αγία Σιών οφείλεται και η σημερινή ονομασία του χωριού. Η Αγιάσος είναι από τα μέρη που αξίζει κανείς να τα περπατήσει ώστε να απολαύσει το παραδοσιακό της χρώμα με τα πέτρινα δίπατα σπίτια της, τα καλντερίμια της, τα παραδοσιακά καφενεία της με ντόπιους μεζέδες (γιαμπράκια, φούντες δηλαδή ντολμάδες και κολοκυθολούλουδα, ξινό τραχανά κ.ά.)! Είναι επίσης ξακουστή για τα χειροποίητα κεραμικά της και την ξυλογλυπτική τέχνη της. Από την Αγιάσο μια υπέροχη διαδρομή μέσα από καταπράσινες τοποθεσίες του Ολύμπου οδηγεί στο Πλωμάρι με τα επτά χωριά του, γνωστά ως Πλωμαριτοχώρια: Το Ακράσι, το Αμπελικό, το Μεγαλοχώρι, το Νεοχώρι, το Παλαιοχώρι, η Πλαγιά και ο Τρύγονας. Το βορειανατολικό τμήμα του νησιού αποτελούν τα χωριά του δήμου Μανταμάδου. Πρόκειται για έναν τόπο με ιστορικά χωριά, μέσα σε καταπράσινους και εύφορους ελαιώνες με πλούσια παράδοση και με σημαντική δραστηριότητα σε κτηνοτροφία και γεωργία. Την εικόνα συμπληρώνουν οι όμορφες παραλίες της περιοχής και οι παραθαλάσσιοι οικισμοί, τα ξωκλήσια και τα περίφημα εργαστήρια κεραμικής και το γνωστό φυσικά σε ολόκληρη την Ελλάδα προσκύνημα της μονής του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο. Στο κέντρο του νησιού σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη συναντάμε την Καλλονή με τους επτά οικισμούς της (Παράκοιλα, Σκάλα, Παππιανά, Κεράμι, Αριανά, Δάφια και Αρίσβη). Η περιοχή είναι ιδιαίτερα ευνοημένη από τη φύση με τις αλυκές της, τα νερά του κόλπου της με την ονομαστή σαρδέλλα του και την πλούσια πεδιάδα των 100 χιλ. που διατρέχουν οι ποταμοί «Καλής Λαγκάδας», Τσικνιάς, Βούβαρης, Μυλοπόταμος, Αλευροπόταμος και Αχέρων. Στο νότιο τμήμα της Λέσβου τέλος, απλώνεται ο κόλπος της Γέρας με τις ιαματικές πηγές του στα Θέρμα και με τα χωριά του Μυχός, Κάτω Τρίτος, Ασώματος, Πηγαδάκια κ.α. Το μήκος του κόλπου είναι 7,5 μίλια και το πλάτος του 2,5 μίλια. Το στόμιό του είναι τόσο στενό που συχνά δημιουργεί την εντύπωση ότι πρόκειται για λίμνη. Ο βυθός του χαρακτηρίζεται από το ψιλό φύκι, τη μεγάλη συγκέντρωση πλαγκτόν και κυρίως από τα οστρακοειδή που διαθέτει και τα οποία στην αρχαιότητα οι Ρωμαίοι μετέφεραν στη Ρώμη. Στο νησί φτάνει κανείς ακτοπλοϊκώς με καράβια συμβατικά και ταχύπλοα αλλά και αεροπορικώς. ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ:
Α.Δ. ΛΕΣΒΟΥ/Σ.Τ.Α Μυτιλήνης Πλ.Τελωνείου- ΜΥΤΙΛΗΝΗ 22510-22776

Δεν υπάρχουν σχόλια: