Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ!


Την Κυριακή 30/11 η δημοτική αρχή του Δήμου Ναυπλιέων ανακυρήττει τον πρωθυπουργό Σαμαρά σε «επίτιμο δημότη» Ναυπλίου, παραδίδοντάς του το «χρυσό κλειδί» της πόλης.
Η τελετή αυτή, που θα αποτελέσει μέρος των εορτασμών για την άλωση του Παλαμηδίου, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα της πλειοψηφίας του αργολικού λαού που υποφέρει από την δυσβάσταχτη μνημονιακή κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και του αυταρχισμού.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Όταν τα παιδιά του αύριο ονειρεύονται Τον αέρα της αλλαγής

"Για ποιο "ψωμί", για ποια "Παιδεία", για ποια "Ελευθερία" αγωνιζόμαστε σήμερα;" μα.... ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ κανείς σήμερα? Λέμε πως αγωνιζόμαστε και μάλλον εννοούμε την προσπάθειά μας για επιβίωση!.. Και το πιο Άθλιο είναι πως ποτίζουμε το Αίμα των Παιδιών μας με την Δική μας αρρωστημένη Αδράνεια κι Απραξία... Φοράμε τη θηλιά και υποκλινόμαστε στο θανάσιμο εμβατήριο...
Για τα παιδιά το μέλλον μας..δεν έχω κάτι καλύτερο να βάλω..για την χαμένη γενιά του πολυτεχνείου..
Για τα χαμένα μας όνειρα
Για τους φασίστες που αμφισβητούν τους νεκρούς και τις επαναστάσεις
Πάρε με στη μαγεία της στιγμής
Μια ένδοξη μέρα
Όταν τα παιδιά του αύριο ονειρεύονται

Τον αέρα της αλλαγής

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Η Ζωή μας ένας δρόμος, γεμάτος με ποδήλατα, κόρνες, χαρούμενα παιδιά και Ελευθερία.


Τελικά άμα κυκλοφορείς με ένα ποδήλατο,όχι μόνο συμβάλλεις στην μείωση του κυκλοφοριακού, αλλά σταματάς κάθε τόσο να χαιρετήσεις φίλους,να ψωνίσεις χωρίς να αγχώνεσαι που θα παρκάρεις,να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια,και την ταινία της Κακομοίρας,που ο ήρωας Ζικος,τραγουδαγε πάνω στο παλιό ποδήλατο.
Ένα τέτοιο παλιό ποδήλατο σαν του Ζηκου,είχε ο πατέρας μου,και παρακαλώ υπάρχει και δίπλωμα ποδηλάτου και αριθμός Κυκλοφορίας, σαν ανάμνηση άλλης εποχής,δύσκολης, αλλά όχι τόσο υποκριτικής και αγχώδης.
Όταν βλέπω αυτό το δίπλωμα ποδηλάτου του πάτερα μου συγκινούμαι.
Και αφού έριξα στο καλάθι μου και τα ψωνια, ξέχασα ότι το ποδήλατο ήταν δανεικό και αν μου το έκλεβαν ποιος άκουγε την φίλη μου.
Να θυμηθώ να πάρω ένα δικό μου ποδηλατο, γιατί τα όνειρα μας ανήκουν αποκλειστικά και δεν πρέπει να είναι δανεικά.